Samba - Linux, instalacja i konfiguracja

Nie będę się rozpisywał na temat, który jest już po raz n-ty wałkowany (google prawdę Ci powie), więc przedstawię po krótce, czym jest Samba.
Samba jest zbiorem aplikacji korzystających z protokołu SMB (Server Message Block). Aby zapewnić działanie podstawowa wersja składa się z dwóch programów smbd oraz nmbd, które należą do rodziny “oprogramowania o otwartym źródle”, (Open Source Software, OSS).
Smbd jest demonem odpowiadającym za współdzielenie plików i drukarek oraz zapewniającym uwierzytelnianie. Nmbd to demon, który zapewnia mechanizmy WINS (Windows Internet Name Service), czyli usługi nazewnicze, potrzebne do przeglądania zasobów sieci.
Pozostałe aplikacje pakietu samby:
smbclient – klient umożliwiający podłączenie się do udziałów samby lub windows.
smbtar – program archiwizujący
testparm – program testujący plik konfiguracyjny smb.conf
nmblookup – sprawdza nazwy NetBIOSowe
smbpasswd – podstawowy program zarządzający kontami w sambie
smbstatus – wyświetla obecny stan połączeń z sambą
testprns – program sprawdzający czy drukarki są rozpoznawane przed sambe
swat – program umożliwiający zarządzanie sambą poprzez interfejs przeglądarki internetowej

Istnieje jeszcze wiele programów współpracujących z sambą w wielu czynnościach, jednak zawęziłem spis do podstawowych aplikacji.
(do góry)

1.Instalacja

Sambę pobierzesz z jej domowej stronki www.samba.org

Źródełka
Zanim zaczniesz instalować z źródeł sambe należałoby sprawdzić czy mamy właściwe wersje bibliotek wymaganych przez pliki wykonywalne. Dla bibliotek konsolidowany dynamicznie samba może potrzebować odpowiednich wersji bibliotek.
ldd – sprawdza, jakie biblioteki potrzebuje samba dla wersji 3.0.14a:

debian:~# ldd /usr/local/samba/sbin/smbd
        libcrypt.so.1 => /lib/libcrypt.so.1 (0x40022000)
        libresolv.so.2 => /lib/libresolv.so.2 (0x4004f000)
        libnsl.so.1 => /lib/libnsl.so.1 (0x40061000)
        libdl.so.2 => /lib/libdl.so.2 (0x40077000)
        libc.so.6 => /lib/libc.so.6 (0x4007a000)
        /lib/ld-linux.so.2 => /lib/ld-linux.so.2 (0x40000000)

archiwum gz,bz

debian:~#tar -zxvf samba-3.0.x.tar
debian:~#cd samba-3.0.x
debian:~#./configure --prefix=/usr/local 
debian:~#./make && make install

Rpm

mdk:~#rpm --checksig samba-3.0.x.src.rpm 
mdk:~#rpm -ihv samba-3.0.x.src.rpm 
- przebudowanie (mdk:~#rpm --rebuild samba-2.2.x.src.rpm)
- aktualizacja (mdk:~#rpm -Uhv samba-2.2.x.iy86.rpm)

Reinstalacja
Przed ponowną instalacją należy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne
smb.conf* - #gwiazdka oznacza wszystkie pliki konfiguracji
smbpasswd - #baza danych użytkowników dotychczasowych samby

Pozbywamy się starych wersji:

rm -rf /usr/local/samba
rm -rf /etc/samba

dla rpm:

rpm -qa | grep samba
rpm -e –nodeps samba
rpm -e –nodeps samba-docs
rpm -e –nodeps samba-client

Pozostawiamy tylko paczki, których nazwa bądź człon nazwy mają yast2 lub kde.

Uruchomienie:
Są dwa sposoby na uruchomienie samby. Poprzez inetd lub jako deamon: (np. z /usr/local/etc/rc.d/samba.sh).
Jeśli sieć nie przekracza 40 użytkowników można użyć prostszej metody uruchomienia procesów samby z inetd.
Do pliku /etc/services dopisz następując wiersze:

#vi /etc/services
........
netbios-ns 137/tcp 		#NETBIOS Name Service
netbios-ns 137/udp		#NETBIOS Name Service
netbios-dgm 138/tcp		#NETBIOS Datagram Service
netbios-dgm 138/udp		#NETBIOS Datagram Service
netbios-ssn 139/tcp		#NETBIOS Session Service
netbios-ssn 139/udp		#NETBIOS Session Service 
netbios-ssn 445/tcp		#NETBIOS Session Service 
........

Należy dopisać do inetd.conf

netbios-sss	stream	tcp	nowait.30000	root	/usr/local/samba/sbin/smbd	smbd
netbios-ns	dgram	udp	wait.400	root	/usr/local/samba/sbin/nmbd	nmbd
swat		stream	tcp	nowait.400	root	/usr/local/samba/sbin/swat	swat

(do góry)

2.Konfiguracja

Jeśli instalacja przebiegła bez problemów, można przystąpić do konfiguracji. Dostrojenie serwera do zamierzonych celów to długa, kręta droga! Postaram się jak najprościej przedstawić 3 tryby działania samby:

1. Samba dla gości – bez autoryzacji
2.Samba z autoryzacją użytkowników
3.Samba jako PDC (domena NT)

Samba dla gości – bez autoryzacji (samba share)
Brak autoryzacji to z pozoru tylko wpuszczenie użytkownika bez całkowitej kontroli. Najpierw musimy przygotować konto użytkownika w Linuksie, na które będą się logować przybysze z sieci, dla których nie będzie miało to rządnego znaczenia, jakiego usera przedstawiają.
Standardowo używam konta o nazwie nobody.

dodanie grupy i użytkownika do systemu, bez dostępu do powłoki:

debian:~#addgroup nogroup
debian:~#useradd -c "konto bez autoryzacji" -g nogroup -d /dev/null -s /bin/false nobody

konfiguracja smb.conf – głównego pliku konfiguracyjnego samby:

[global]
workgroup = siec					#nazwa grupy roboczej
netbios name = serwer-sieci				#nazwa serwera w grupie roboczej
server string = Samba server %v			#oznaczenie, komentarz serwera
guest account = nobody				#konto logujacych sie bez autoryzacji
security = share					#usługa ma jedno hasło dla wszystkich
local master = yes					#serwer będzie główną lokalna przeglądarką

[udzial]
path = /tmp/udzial					#ścieżka do katalogu
guest ok = yes#dostęp także dla gości
guest only = yes					#każdy użytkownik traktowany jako gość
read only = no#nie tylko do odczytu
printable = no#oznaczenie zasobu, przeciwieństwo drukarki
valid user = nobody					#jedynie uzytkownik nobody może widzieć zasób
force user = nobody					#zapis w udziale z prawami usera nobody

Katalog, który służy do przedstawiania udziału musi mieć właściciela “nobody”, który jest naszym publicznym kontem dla gości w sambie, jeśli nie ustawimy odpowiedniego właściciela nie będziemy mieli prawa do zapisu – udział będzie blokowany zgodnie z systemem plików unix'ów.

debian:~#chown nobody /tmp/udzial

Samba z autoryzacją użytkownika
Autoryzacja użytkownika w sambie wymaga założenia kont w systemie passwd oraz w sambie smbpasswd, istnieje synchronizacja tych dwóch baz danych użytkowników, którą przedstawie poniżej.

dodanie grupy i użytkownika do systemu, bez dostępu do powłoki:

debian:~#addgroup smbgroup

debian:~#useradd -c "konto smb" -g smbgroup -d /dev/null -s /bin/false waldek

dodanie użytkownika do bazy samby:

smbpasswd -a waldek

konfiguracja smb.conf

[global]
workgroup = siec					#nazwa grupy roboczej
netbios name = serwer-sieci				#nazwa serwera w grupie roboczej
server string = Samba server %v			#oznaczenie, komentarz serwera
guest account = nobody				#konto logujacych sie bez autoryzacji
security = user#zabezpieczenie na poziomie użytkownika
local master = yes					#serwer będzie główną lokalna przeglądarką

[homes]
comment = katalog domowy				#komentarz
browseable = no					#udział nie rozgłaszany w listach przeglądania
writable = yes#udzial nie jest przeznaczony tylko do odczytu

Udział home nie powinien się mieszać z katalogami domowymi użytkowników systemu.

Samba jako PDC – czyli kontroler domeny NT
Konfiguracja samby, jako PDC wymaga założenia dla każdego stanowiska w sieci działającego jako klient i podłączonego do naszej domeny specjalnego konta, (tzw. konta zaufania) dla systemów z rodziny NT.
Konto jest zwykłym kontem użytkownika naszego Linuksa z kilkoma ograniczeniami – brak dostępu do powłoki – brak dostępu do innych usług ftp. mail itp.
Ponadto samba musi być główną przeglądarką lokalną, w sieci musi być serwer nazw WINS (także samba lub Windows *NT) Ostatnia czynność to przygotowanie konta administratora, które będzie nam potrzebne do podłączania “końcówek” do domeny.

zakładamy grupę i konto zaufania dla klienta:

debian:~#addgroup smbmachines
debian:~#useradd -c "konto maszyny" -g smbmachines -d /dev/null -s /bin/false maszyna1$

znak “$” jest konieczny przy nazwie komputera, nazwa komputera to nic innego jak nazwa w sieci SMB (otoczeniu sieciowym).

debian:~#smbpasswd -a -m maszyna1		#tutaj już bez symbolu $

Jeśli nie czujesz się na siłach ciągle wpisywać maszyny do bazy użytkowników zautomatyzuj ten proces:

add machine script = /usr/sbin/useradd -d /dev/null -g smbmachines -c 'konto maszyny %I' -s /bin/false %u
passwd chat debug = no
passwd chat = *New*UNIX*password* %nn *ReType*new*UNIX*password* %nn
 *passwd:*all*authentication*tokens*updated*successfully*
passwd program = /usr/bin/smbpasswd -L -a %u

następnie zakładamy grupę i konto użytkownika:

debian:~#addgroup smbgroup
debian:~#useradd -c "konto smb" -g smbgroup -s /bin/false waldek

dodanie użytkownika do bazy samby:

smbpasswd -a waldek

konfiguracja smb.conf:

[global]
workgroup = siec		#nazwa grupy roboczej
netbios name = serwer-sieci		#nazwa serwera w grupie roboczej
server string = Samba server %v		#oznaczenie, komentarz serwera
guest account = nobody			#konto logujących się bez autoryzacji
security = user      #także konieczne w kontrolerze domeny
local master = yes		#serwer będzie główną lokalna przeglądarką
domain master = yes		#serwer będzie kontrolerem domeny
prefered master = yes		#samba będzie główna przeglądarką
announce as =  NT server	#samba będzie udawać serwer NT

encrypt passwords = yes			#szyfrowanie haseł
smb passwd file = /etc/samba/smbpasswd		#ścieżka do pliku z kontami

[homes]
comment = Katalog domowy			
browseable = No		#udział nie rozgłaszany w listach przegladania
writable = Yes #udział nie jest przeznaczony tylko do odczytu

Wersja Home nie jest przygotowana do pracy w sieci z kontrolerem domeny. Natomiast systemy z rodziny NT (winXP) aby podłączyć do domeny należy wprowadzić pewną zmianę w rejestrze, można to zrobić za pomocą programu “regedit”.

HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetServicesnetlogonparameters 
"RequireSignOrSeal"=dword:00000000

Można to także zrobić z poziomu Local Group Policy wyłączając (Disabled) Security Options | Domain Member | Digitally encrypt or sign secure channel data.
(Będziemy musieli przez to zrezygnować z kilku opcji Windowsa)
(do góry)

3.Samba i profile

Profile to jedna z zalet budowy sieci SMB. Pomogą nam zautomatyzować archiwizację, także użytkownicy już nie będą musieli się martwić o kopie bezpieczeństwa, a i nam w niektórych przypadkach ułatwi to życie. Profile nazywane profilami mobilnymi mają jeszcze jedną ważną opcję, w momencie kiedy użytkownik zmieni stanowisko pracy wraz z poprawnym zalogowaniem na komputer, który obecnie obsługuje – dostanie wszystkie swoje stare ustawienia z komputera poprzedniego, pulpit, dokumenty, nawet menu start – mowa oczywiście o systemie Windows.
Aby uruchomić poprawnie opcje profili należy w pliku konfiguracyjnym umieścić:

logon path = %L%UProfile	#dynamiczna ścieżka dla profili, dla Windows 
          #NT/XP/2000/2003

logon home = %L%Uprofile	#dynamiczna ścieżka dla profili dla Windows
	#95/98/98SE/Me

Format profili systemu Win9x oraz 2k,XP... jest inny, dlatego “powinien” być przechowywany w innym katalogu, ścieżka profili posiada format UNC, więc można skierować profile na całkowicie inny serwer.
Pamiętaj o prawach dostępu do katalogu, oczywiście trzeba być członkiem domeny NT.

[Profile]
path = /home/Profile
browseable = No
writable = Yes

[profile]
path = /home/profile
browseable = No
writable = Yes

(do góry)

4.Netlogon:

Jest udziałem dla skryptów ładowania automatycznego w domenie NT. Jak wiadomo skrypty zawarte w netlogon ładują się automatycznie w chwili poprawnego załogowania się do domeny, możemy dzięki temu ustawić synchronizację czasu, a także automatyczne mapowanie udziałów czy drukarek, istnieje jeszcze wiele opcji, o których postaram się przynajmniej wspomnieć.

Konfiguracja udziału netlogon:

[netlogon]
comment = Network Logon Service			#komentarz
path = /var/lib/samba/netlogon
guest ok = no
writable = no
browseable = no

Fizycznie do tego udziału już możemy wrzucić pliki z rozszerzeniem .bat które będą się uruchamiać po zalogowaniu do domeny, należy zwrócić uwagę na jedną rzecz – skrypt .bat powinien być utworzony w systemie windows, ponieważ linux w dokumentach tekstowych nie używa “powrotu karetki” jedynie początek nowej linii, natomiast windows obydwie funkcje.

Aby użyć funkcji serwera czasu należy w smb.conf wpisać jeden wiersz:

time server = yes					#YES uruchamia serwer czasu

Przykład skryptu logowania:

# Skrypt startowy windows
echo Ustawiam aktualny czas
net time apollo-serwer /set /yes
echo Mapuje stacje sieciowe na udziały serwera Archiwum
net use m: apollo-serwerdane

(do góry)

5.Bezpieczeństwo:

Jeśli wogóle można uważać, że siec oparta na protokole SMB może być bezpieczna, to tyle o ile musimy zabezpieczyć przynajmniej w jakimś stopniu naszą sieć.

Podstawy bezpieczeństwa w smb:

Adresowanie:
Jeśli w sieci mamy 28 userów możemy podzielić ją maską bitową. Zazwyczaj osoba zakładająca sieć korzysta z klasy C zaznaczając w niej maskę o wartości 255.255.255.0 – oznacza to że w tej sieci może być zaadresowanych 253 komputery i każdy będzie widział wszystkich swoich “sąsiadów”, dlaczego 253? Bo jeden adres to adres sieci, a drugi to adres broadcast (rozgłoszeniowy).
Maską możemy podzielić te 255 adresów na 4 podsieci, ponieważ to nie jest dokument o adresowaniu przedstawię tylko gotowy przykład:

adres sieci: 192.168.0.33
pula adresów użytecznych od 192.168.0.34 do 192.168.0.62
broadcast 192.168.0.63
maska podsieci 255.255.255.224

Tak oto uzyskujemy minimalną pule adresów dla 28 komputerów – w tym momencie zostają nam 2 adresy użyteczne, dla innych komputerów nasza sieć nie będzie widoczna.

Opcje samby:

allow hosts = lista hostów #wymienia komputery które mogą się łączyć z
#sambą, synonim opcji hosts allow.
available = warotść logiczna #jeśli jest ustawiona na NO, zabrania dostępu do
#udziału.

[global] bind interfaces only = wartość logiczna #jeśli jest ustawiona na YES, listy przeglądania
#będą udostępnione tylko poprzez interfejsy z listy
#opcji interfaces.

create mask = liczba ósemkowa #określa max. prawa dostępu do nowo tworzonych
#plików od 0 do 0777

deny hosts = lista hostów #synonim opcji hosts deny, określa liczbę
#komputerów, które nie mogą nawiązywać
#połączeń z serwerem.

dont descent = lista przecinkowa katalogów #nie pozwala przeglądać ani przejść do katalogów.

[global]encrypt passwords = wartość logiczna #ustawiona na Yes uruchamia szyfrowanie haseł
#metodą LM/NTLM1/2, wymaga smbpasswd.

force user = nazwa użytkownika smb #ustawia nazwę użytkownika korzystającego z
#udziału.

hosts allow = lista hostów # synonim opcji allow hosts, określa listę
#komputerów które mają dostęp do udziału, adresy
#ip dozwolone: 0.0.0.0/24

[global] interfaces = lista interfejsów #ustawia listę interfejsów przez które samba będzie
#odpowiedać na żądania.

invalid users = lista użytkowników # lista userów którzy nie mogą korzystać z udziału.

locking = wartość logiczna #Stosuje blokady plików, ustawiona na NO
#akceptuje żądania przyznania blokady

machine password timeout = sekundy #ustawia okres między zmianami hasła komputera
#w domenie Windows NT. Wartość domyślna to 1
#tydzień, czyli 604 800 sekund.

max connections = liczba #określa max. liczbę połączeń z udziałem

only guest = wartość logiczna #wymusza aby użytkownik udziału znajdował sie
#na liście username.

read only = wartość logiczna #mówi o trybie udziału tylko do odczytu

revalidate = wartość logiczna #jeśli jest ustawiona na YES użytkownicy będą za
#każdym razem musieli wprowadzać hasło
#przeglądając udział.

[global]secutiry = wartość #określa sposób autoryzacji: share, user, domain,
#server.

share modes = wartość logiczna #jeśli jest ustawiona na YES samba obsłurzy
#Windowsowego sposobu blokowania plików w
#trybie odmowy.

[global]socket address = adres IP #określa adres, pod którym należy czekać na
#połączenia. Domyślnie Samba czeka na połączenia
#pod wszystkimi adresami.

valid user = lista #lista użytkowników którzy mogą korzystać z
#udziału.

veto files = lista ukośnikowa #lista plików które nie będą pokazywane klientowi
#podczas listowania zawartości katalogu.

wide links = wartość logiczna #jeśli jest ustawiona na YES, samba podąża za
#dowiązaniami symbolicznymi i na zewnątrz
#bieżącego katalogu.

Oprogramowanie dodatkowe:
Dodatkowym sposobem zabezpieczenia nie tylko samego serwera, czy komunikacji sieci, ale także plików w całej sieci SMB jest zastosowanie oprogramowania antywirusowego. Instalacja odbywa się na serwerze gdzie pracuje Samba.

Ochrona antywirusowa z wykorzystaniem ClamAV:
Clam jest to program ochrony antywirusowej działający na systemach *nixowych.Pomostem pomiędzy Sambą a ClamAV będzie samba-vscan. Autorem programu jest Rainer Link a prace nad projektem zapoczątkowane zostały w połowie maja 2001.
samba-vscan jest rodzajem filtra, który operuje na wirtualnym systemie plików Samby - VFS (ang. Virtual File System). VFS to nic innego jak zbiór udogodnień dodanych do już istniejącego systemu plików. Wprowadza między innymi dodatkowe wywołania; operacje na katalogach (opendir, readdir, mkdir, itd) i plikach (open, read, close, write, itd).

Więcej info:http://clamav.skc.com.pl/howtos/samba_clamav.html

F-secure:
F-Secure Ant-Virus for Samba Servers jest oprogramowaniem, które zatrzymuje wirusy systemu Linux, Windows, wirusy plików i makr infekujące dokumenty Microsoft Office oraz innego typu złośliwe kody. Oprócz rozpoznawania znanych wirusów rozwiązanie wykrywa również nowe i nieznane na podstawie pewnych cech zawartości typowych dla wirusów. Produkt pozwala na szybką reakcję na infekcje, dzięki możliwości wyspecyfikowania potencjalnie groźnych plików (na bazie nazwy lub rozszerzenia) i ich blokowaniu lub usuwaniu.

Automatyczna ochrona w czasie rzeczywistym
F-Secure Anti-Virus przejmuje wszystkie żądania użytkownika i skanuje zawartość plików zanim te zostaną przesłane adresatowi. Skanowanie zapobiega rozsyłaniu wirusów z serwera. Oprogramowanie F-Secure skanuje również pliki przechowywane na serwerze w poszukiwaniu wirusów oraz złośliwych kodów wykonywalnych. Ochrona wszystkich zasobów serwera jest skuteczna i nie wydłuża czasu pobierania plików z serwera.
Administrator jest powiadamiany o wszystkich istotnych alarmach. Informacje te pozwalają na szybką reakcję. Program posiada wbudowany moduł raportujący, który może powiadamiać administratora o zaistniałych problemach. Administrator może zdefiniować katalogi i pliki (określając typ oraz rozmiar) podlegające skanowaniu lub nie wymagające analizy antywirusowej. Program posiada również w szereg opcji pozwalających na podjęcie działań w przypadku zainfekowanych plików.

Więcej info:http://www.f-secure.pl/

SambaSecure Antivirus:
SambaSecure Antivirus to system ochrony plików działający w czasie rzeczywistym dla serwerów Samba. Katalogi i pliki (także skompresowane) współdzielone w sieci są zabezpieczane przed wirusami, robakami i trojanami. Jeżeli plik jest linkiem symbolicznym mechanizm antywirusowy gwarantuje również ochronę pliki oryginalnego, bez względu na jego położenie. SambaSecure Antivirus zapewnia skanowanie na żądanie o zaplanowanej porze lub od razu. Działanie tego rozwiązania nie obejmuje jedynie katalogów dzielonych. SambaSecure Antivirus wykrywa i eliminuje złośliwy kod, który przedostał się na serwery w dowolny sposób.
Obsługa SambaSecure Antivirus jest prosta dzięki bezpiecznej konsoli web do zdalnego zarządzania (HTTPS). Po instalacji dostęp do niej może odbywać się z dowolnego punktu w sieci - wystarczy przeglądarka internetowa i dane do autoryzacji. Np. po wykryciu zagrożenia można z konsoli zarządzania przenieść niebezpieczny plik do kwarantanny. Do czasu jego wyleczenia, nikt w sieci nie będzie mógł go otworzyć i nie zarazi swojej stacji roboczej złośliwym kodem.

Więcej info:http://www.pspolska.pl/produkty/samba_secure/

Bezpieczne połączenie w sieci (przesyłanie haseł):
Microsoft zapewnia nam 4 sposoby zabezpieczenia uzyskania tożsamości użytkownika, są to:

Protokołu Kerberos v5

Certyfikatu klucza publicznego

Protokółu SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security)

Protokółu LM/NTLM-1/2
Obecna wersja samby tj. 3.0 obsługuje wszystkie metody przekazywania haseł przez siec (szyfrowane/nieszyfrowane). Istnieją 3 opcje szyfrowania haseł w protokole SMB:
1.LM (Lanman)
2.NTLM (NT1)
3.NTLM2 (NT2)
Wykorzystane funkcje mieszające to: MD4, MD5, SHA-1, oraz algorytmy symetryczne: DES, 3DES, RC4.

Windows
Przesyłanie haseł niezaszyfrowanych przez sieć stanowi wielkie niebezpieczeństwo dla wszystkich klientów i ich systemy operacyjne w sieci. Obecnie istnieje możliwość przystosowania wszystkich wersji Windowsa do szyfrowania haseł. Jednak standardowo nie wszystkie są bezpośrednio przygotowane:

Workgroup 3.11 – niezaszyfrowane
Windows 95 – niezaszyfrowane
Windows 98 – zaszyfrowane (LM)
Windows Milenium – zaszyfrowane(LM)
Windows NT po S.P.3 – zaszyfrowane (LM/NTLM)
Windows 2000 – zaszyfrowane (LM/NTLM)
Windows XP – zaszyfrowane (LM/NTLM/NTLM2)
Windows 2003 – zaszyfrowane (LM/NTLM/NTLM2)

Aby przygotować Windows`y do pracy w trybie szyfrowania należy wprowadzić w plik rejestru pewne zmiany:

dla windows 95/98/Me

[HKEY_LOCAL_MACHINESystemCurrentControlSetServicesVxDVNETSUP]
"EnablePlainTextPassword"=dword:00000000

dla windows NT po S.P.3

[HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetServicesRdrParameters]
"EnablePlainTextPassword"=dword:00000000

dla windows 2000/XP

[HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetServicesLanmanWorkStationParameters]
"EnablePlainTextPassword"=dword:00000000

Systemy windows zawsze korzystają z jednej bazy danych, gdzie ukrywają swoje hasła. W Windowsach 9x są to pliki PWL, natomiast 2k/Xp są to pliki SAM.
Wartość 0 dword w rejestrze oznacza szyfrowanie haseł, natomiast wartość 1 brak szyfrowania.

Dsclient to program który pozawala nam na użycie algorytmu NTLM2 dla systemów operacyjnych w wersji Windows 9x/Me.
Po zainstalowaniu tego programu który należy pobrać ze strony Microsoftu ewentualnie z nośnika płyty instalacyjnej systemu Windows 2003 z katalogu x:clientswin9xdsclient.exe
Po udanej próbie możemy wybrać jedną z opcji szyfrowania konfigurując rejestr systemowy.

Windows 9x
HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetControlLMCompatibilityLevel 
wartość dword: 0 – dla haseł LM/NTLM
wartość dword: 3 – tylko dla haseł NTLM2

Windows 2k/Xp/2003
HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetControlLsaLMCompatibilityLevel 
warotść dword: 0 – dla haseł LM/NTLM
warotść dword: 1 – dla systemu NTLM2 – jeśli sieć obsługuje ten sposób autentyfikacji
warotść dword: 2 – dla LM nie jest stosowane, możliwe tylko NTLM
warotść dword: 3 – dla NTLM2 (wyłącznie)
warotść dword: 4 – LM zostaje odrzucone
warotść dword: 5 – serwer tylko przyjmuje NTLM2

Linux
Plik smb.conf pozwala nam na zmianę opcji szyfrowania. Mamy do wyboru także wiele trybów pracy jak w Windowsach. Jedynym warunkiem jest wersja min. 3.0, kiedy piszę ten artykuł najnowszą wersją jest 3.0.14a.

Dostępne opcje:

lanman auth = yes (domyślnie) 			#samba wysyła hasła LM i NTLM

lanman auth = no 					#serwer korzysta wyłącznie z NTLM

ntlm auth = yes + lanman auth = no 			#serwer korzysta z NTLM/NTLM2

ntlm auth = no + lanman auth = no 			#serwer korzysta jedynie z NTLM2

Opcje dla klienta sieci SMB smbclient:

client lanman auth = yes 				#smbclient korzysta wyłącznie z LM

client lanman auth = no 				#smbclient korzysta z NTLM/NTLM2

client ntlmv2 auth = no 				#smbclient nie będzie wysyłał haseł NTLM2

client ntlmv2 auth = yes 				#smbclient łącząc się będzie wysyłał tylko
#hasła NTLMv2.

client plaintext auth = yes 				#smbclient będzie wysyłał jedynie nie
		#szyfrowane hasła.

client plaintext auth = no 				#smbclient nie będzie wysyłał haseł nie
	#zaszyfrowanych.

Firewall
Wielu ludzi używa firewalli do blokowania portów programów, których standardowo nie używają albo stanowią zagrożenie dla systemu. Należy pamiętać że protokół SMB nadaje na wielu portach, dla przypomnienia:
Port 135/TCP - used by smbd
Port 137/UDP - used by nmbd
Port 138/UDP - used by nmbd
Port 139/TCP - used by smbd
Port 445/TCP - used by smbd (obsługa DFS – rozproszonego systemu plików)

Nowe wersje
Być może to najważniejsza dziedzina bezpieczeństwa. Błędy oprogramowania na nowo są wykrywane, luki które mogą zaszkodzić poprawnemu działaniu serwera, bąć nawet przejąć nad nim kontrolę, mogą występować w obecnej wersji twojego serwera plików. Najlepszym lekarstwem jest systematyczne zaglądanie na stronę domową samby pod adresem www.samba.org gdzie można dowiedzieć się o wykrytych lukach, błędach i ewentualnie pobrać aktualizację.

5.Drukarki pod sambą:

Samba może pracować oczywiście jako centrum druku z wieloma dodatkowymi funkcjami statystycznymi. Od wersji 3.0.2 samba jest wyposażona w bezpośredni interfejs do systemu CUPS (Common Unix Printing System), który dzisiaj jest głównym standardem obsługi drukarek w systemach *nix. Aby skonfigurować serwer wydruku dla naszej sieci najpierw musimy zainstalować drukarkę w systemie, można to zrobić na kilka sposobów, ja pokaże jedynie sposób instalacji bez powłok graficznych czyli w bash :]

Programem którym zainstalujemy drukarke na USB będzie lpadmin. Z poziomu root`a wpisujemy następujące polecenia:

debian:~#lpadmin -p dj945c -E -P /usr/share/cups/model/HP/DeskJet_940C-cdj970.ppd.gz

debian:~#lpadmin -p dj940 -v usb://dev/usb/lp0

Można także lpadmin`em skonfigurować port LPT:

debian:~#lpadmin -p x4510 -E -P /usr/share/cups/model/Xerox/Dokuprint_450-hpijs.pd.gz

debian:~#lpadmin -p x450 -v parallel:/dev/lp0

Konfiguracja do drukarki sieciowej:

debian:~#lpadmin -p dj840 -E -P /usr/share/cups/model/HP/DeskJet_840C-cdj840.ppd.gz

debian:~#lpadmin -p dj840C -v socket://192.168.0.2:9100

Składnia polecenia:
-p – zainstaluj drukarkę
-E – aktywuj drukarkę
-P – użyj następującego sterownika
-v – definicja portu

Przygotowanie druku w sieci:
założenie katalogu i ustawienie odpowiednich praw:

debian:~#mkdir /var/spool/samba
debian:~#chmod 777 /var/spool/samba

Konfiguracja smb.conf:

[global]
printing = cups					#ustawienia interfejsu druku
printcap name = cups					#określa ścieżkę do pliku z parametrami
	#drukarek, tutaj sprawę załatwia system
	#CUPS

[printers]
path = /var/spool/samba				#ścieżka do katalogu gdzie będą trzymane
	#kolejki druku.
browseable = no
guest ok = yes

writable = no
printable = yes
printer admin = root, @ntadmin			#administratorzy drukarek

Powyższa konfiguracja nakazuje sambie wyświetlenie wszystkich drukarek jakie są zdefiniowane w systemie CUPS jako oddzielne drukarki sieciowe. Istnieje możliwość wyświetlenia w otoczeniu sieciowym drukarek które mają być udostępniane, uzyskuje się to poprzez wpisanie w nazwie udziału modelu drukarki.

Automatyczny dobór sterowników dla windows – sposób samby:
Samba, posiada funkcję doboru sterownika dla systemów łączących się z drukarką, znacznie poprawia dynamiczność dużych sieci. Poniżej sposób konfiguracji tych opcji:

printer driver = nazwa sterownika drukarki		#ustawia łańcuch, który jest przekazywany
	#klientowi kiedy ten pyta jakiego
	#sterownika drukarki ma użyć w celu
	#przygotowania pliku do wydruku.

[global]printer driver file = ścieżka profilu		#określa położenie pliku msprint.def
	#używanego przez Win9x.

printer driver location = ścieżka sieciowa		#określa położenie sterownika drukarką,
#domyślnie serwerPRINTER$.

Tworzymy udział dla sterowników drukarek:

[global]
printer admin = root					#konto administratora drukarki w sambie.

[PRINTER$]
path = /etc/samba/drivers					
guest ok = no
browseable = yes
writable = yes
write list = root
admin users = root, @ntadmin

Założenie katalogów dla różnych systemów w udziale samby:

/W32X86# sterowniki dla Windows NT/2000/XP x86 
/WIN40# sterowniki dla Windows 95/98/Me

Sterowniki postscriptowe: Cups:
Każda drukarka może mieć zainstalowany standardowy sterownik postscriptowy, a tłumaczeniem danych na format drukarki zajmie się w tym przypadku Cups. Standard ten dysponuje szerokim zakresem funkcji, ale obsługuje tylko Windows NT, XP, 2003. Zaczniemy od ściągnięcia sterowników postscriptowych dla Windows z serwera projektu CUPS:

wget ftp://ftp.cups.org/pub/cups/windows/cups-samba-1.1.16.tar.gz

kiedy zakończymy pobieranie i zainstalujemy w katalogu /usr/share/cups/drivers znajdują się potrzebne później sterowniki:

cupsdrvr.dll
cupsui.dll
cups.hlp

Adobe:
Sterowniki Adobe są o wiele trudniejsze do zainstalowania, nie występują w postaci archiwa a jedynie jako plik wykonywalny exe. W tym przypadku musimy zainstalować program na Windows. W zależności od systemu pobieramy sterowniki:
Win9x/Me
http://download.adobe.com/pub/adobe/printerdrivers/win/4.x/drivers/aps426eng.exe

WinNt,Xp,2000
http://download.adobe.com/pub/adobe/printerdrivers/win/1.x/winsteng.exe

Jedynie w momencie instalacji możemy pozyskać sterowniki adobe, w chwili instalacji znajdują się w katalogu tymczasowym TEMP, nie zamykaj programu instalacyjnego, pobierz zawartość katalogu tymczasowego zgodnie z poniższym spisem:

ADOBEPS4.DRV
ADFONTS.MFM
ADOBEPS4.HLP
DEFPRT2.PPD
ICONLIB.DLL
PSMON.DLL

Wszystkie te pliki powinny zachować wielki rozmiar znaków w nazwie.
Następnie przenieś je do linuksowego katalogu:

/usr/share/cups/drivers

Następnie poszukaj pliku ADOBEPS5.DLL i z katalogu w którym go znajdziesz skopiuj pliki ADOBEPS5.DLL ADOBEPSU.DLL i ADOBEPSU.HLP do tego samego katalogu ze sterownikami:

/usr/share/cups/drivers

W tym momencie brakuje nam jedynie specjalnego zasobu dla sterowników, powyżej już przedstawiłem właściwą konfiguracje udziału.

Istnieje jeszcze jedno narzędzie do automatycznego przygotowania udziału drukarek ze sterownikami i drzewa katalogów (dla każdego rodzaju Windows), aby wyeliminować ręczną konfigurację, zrobimy to programem:

cupsaddsmb -a

Po tym momencie zostaniesz poproszony o podanie hasła root do serwera Samby. Jeśli autoryzacja nastąpiła pomyślnie powinieneś ujrzeć w katalogu /etc/samba.drivers nowe katalogi WIN40 W32X86, pierwszy zawiera sterowniki do windows 9x/Me w drugim 32bitowe sterowniki Windows. Dodatkowo znajdziesz tam sterowniki wszystkich drukarek zdefiniowanych w CUPS z rozszerzeniem .ppd.
Jedynie zostało nam uruchomić ponownie demona Samby.

Limity zadań drukarek:
Dodatkową ciekawą opcją po uruchomieniu automatycznego instalowania drukarek jest opcja limitów. Można ustawić m.in.

liczbę zadań druku klienta o określonym przedziale czasu

całkowitą objętość zadań druku w danym okresie

zapobiec drukowaniu prywatnych dokumentów na drukarce kolorowej

przypisać koszty druku do poszczególnych wydziałów.
Przykłady poleceń:

limit 20 stron tygodniowo na użytkownika
lpadmin -p dj940c -o job-quota-period=604800 -o job-page-limit=20

wolumen druku dla drukarki do 2MB dziennie
lpadmin -p dj940c -o job-quota-period=86400 -o job-k-limit=2048

Wadą tego systemu jest to, że odnosi się ona do wszystkich użytkowników jednocześnie (globalnie). Dodatkowo CUPS nie uwzględnia błędów podczas drukowania.

Dodanie sterowników producenta sprzętu do udziału:
Logując sie do w Windows na konto administratora drukarek (root), dodamy sterowniki do udziału dla różnych systemów operacyjnych rodzinki Windows.
Następnie przechodzimy do katalogu Drukarki i Faksy, ważne jest aby rzeczywiście przejść do tego katalogu, a nie jedynie zaznaczyć drukarkę, którą samba wyświetli w zestawieniu zasobów, wywołujemy menu kontekstowe zainstalowanej drukarki i wybieramy properties(właściwości).
W tym momencie pojawi się pytanie: czy chcesz zainstalowąc nieistniejący sterownik drukarki? Odpowiadamy No (nie). Następnie uruchamiamy przycisk New Driver (nowy sterownik) na karcie Advanced (dodatkowe opcje). Zaznaczamy odpowiedni sterownik do naszej drukarki na wyświetlonej liście. Kliknięcie finish (gotowe) zakończy instalacje sterownika, ale nie lokalnie, a na serwerze samba. Tak zainstalowaliśmy sterowniki do WinNT,XP,2000.
Aby uruchomić kreatora instalacji drukarki na Win9x/Me przechodzimy na kartę sharing (udział). Może się zdążyć że wcześniej będziemy musieli aktywować funkcję udostępniania. Zaznaczamy opcję Win95/98/Me i zatwierdzamy, Windows poprosi nas o podanie ścieżki docelowej do plików sterowników. Miejmy nadzieje że to bezpośrednio rozpakowane archiwum. Po kolejnym zatwierdzeniu (ścieżki) rozpoczyna się transfer plików do serwera.
W ten sposób zakończyliśmy aktualizacje sterowników Windows na platformę Intela.
(do góry)

6.Wydajność samby:

Szybkość kopiowania różnych plików protokołem SMB z serwera samby i do niego, przewyższa rodowite serwery Microsoftu, Samba bardzo dobrze spisuje się przy większych ilościach stacji.
Istnieje wiele “trybików” które należy podkręcić, aby cała machina (samba) śmigała jak trzeba.
Znaczący wpływ na szybkość ma sprzęt, mianowicie: dysk twardy, procesor (magistrala), karta sieciowa, hub, liczba hostów w sieci. Wiemy dokładnie że przepustowość kart sieciowych o wielkości 10Mb/s to na te czasy muł, procesor serii MMX także archaizm minionej epoki, wreszcie dysk 3600RPM :( stosowanie hub'ów w sieci prowadzi do kolizji, tych wykrywanych i tych które nie zostały wykryte przez sprzęt. Należy unikać podobnych konfiguracji (jeśli budżet pozwoli).

Następnym etapem do poprawy wydajności naszej samby to kwestia ustawień programowych samej samby jak i całego systemu.
Najważniejsze opcje – plik smb.conf:

log level = wartość 					#powyżej 3 znacznie spowolni działanie
 		#serwera zasypując go mnóstwem danych o
 			 #pracy serwera.

read raw = wartość logiczna				#umożliwia wykonywania szybkich
 				#strumieniowych odczytów przez TCP przy
 				#wykorzystaniu buforów 64KB, zalecana.

write raw = wartość logiczna 			#umożliwia wykonywanie szybkich
 				#strumieniowych odczytów przez TCP przy
  	#wykorzystaniu buforów 64KB, także
  	#zalecana.

Blokady oportunistyczne to taka bestia która pozwala na zapis lokalny plików przez klienta, co podnosi do 30% wydajność serwera. Użycie:

fake oplocks = wartość logiczna			#zwolnienie z blokady plików które mogą
 					#być przetrzymywane przez innych
 					#klientów.

oplocks = wartość logiczna				#umożliwia lokalne buforowanie plików.

veto oplocks files = ścieżka				#nie zezwala na lokalne buforowanie plików
 		#podanych w ścieżce.

max xmit = wartość (2048 domyślna)		#określa maksymalny rozmiar pakietów, 
#parametr służący do optymalizowania
#wolnych łącz.

read size = bajty (65 536 domyślna)			#określa opcję buforowania dla serwerów, w
		 		#których prędkość dysków nie odpowiada
 				#prędkości sieci, wymaga 
 				#eksperymentowania.

Okno zbiorcze TCP/IP
socket options = lista opcji gniazd #ustawia opcje gniazd specyficzne dla #systemu operacyjnego. Opcja #“SO_KEEPALIVE” powoduje że protokół #TCP co cztery godziny sprawdza, czy #klient jest wciąż dostępny. Opcja #“TCP_NODELAY” powoduje #wysyłanie nawet niewielkich pakietów w #celu zmniejszenia zwłoki. Obie zalecane.
Inne opcje samby:

hide files = wzorzec					#podanie wzorca określającego pliki które
		#powinny zostać ukryte, spowalnia serwer.

lpq chace time =  czas				#ustawia się w momencie kiedy samba
	#niepotrzebnie uruchamia kolejne zapytania
	#w ramach kolejki druku – domyślna i
	#rozsądna wartość to 10sec.

 strict locking = wartość logiczna			#opcja mówi sambie aby sprawdzała przy
 				#każdym dostępie do pliku jego blokady, a
 				#nie wtedy kiedy klient tego wymaga –
 				#spowalnia serwer.

strict sync = wartość logiczna			#samba zapisuje każdy pakiet na dysku i
					#czeka na dokończenie zapisu, kiedy klient
					#ustawi bit synchronizacji w pakiecie.
					#Windows 98 wysyła ten bit przy każdym
					#połączeniu – w efekcie użytkownicy
					#zauważą że serwer samby działa bardzo
					#wolno.

sync always = wartość logiczna			#ustawienie tej opcji na YES każe sambie
		#zapisywać fizycznie na dysku danych. Ma
		#to sens w chwilach awarii – pozatym
		#bardzo spowalnia prace serwera.

wide links = wartość logiczna			#uruchamia opcję podążania za
 				#dowiązaniami symbolicznymi w unixach,
 				#zalecana z opcja getwd cache, aby
 				#buforować pewną ilość danych. Istnieje
 				#także opcja follow symlink – którą można
 				#wyłączyć aby całkowicie zapobiec
 				#podążaniu za dowiązaniami.

(do góry)

Literatura:

1.www.samba.org
2.Pc word komputer Nr.1/2004
3.www.banita.pl
(do góry)

Ps. Początkowo dokument ten miał służyć wyłącznie jako pomoc dla mnie. Postanowiłem go poprawić i udostępnić gronu internetowemu “dla Was”, nie uważam się za specjalistę Samby, więc jeśli zrobiłem jakieś błędy proszę o kontakt i z góry dziękuję. Jeśli masz jakieś sugestie lub inne pomysły i chcesz rozbudować ten dokument kontaktuj się ze mną.

Autor : Jarosław Bartnicki

komentarz[4] |

programy download hacking program tv bramka sms teledyski kody do gier
trailery filmiki gry online antywirusy artykuły tutoriale systemy
© 2006-2009 haksior.com. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Design by jPortal.info

0.035 |